Pakistan
Land van Volkomenheid
'Land van volkomenheid', dát was wat de stichter van dit land voor ogen stond.
In het Urdu betekent 'Pakistan' immers: volkomenheid, volmaaktheid.
Dromen zijn mooi. De geschiedenis beoordeelt echter
of dromen ook vervuld worden...
Wij geloven, dat een land - om tot de echte volkomenheid te komen -
het evangelie van Jezus Christus nodig heeft.
Vanuit Nederland willen wij ons dan ook graag inzetten om de
Gemeente van Christus in Pakistan hierbij te ondersteunen.
Ontstaan
Pakistan, Bangla Desh en India vormden tot 1947 Brits-Indië. Ook na de 'Partition' zijn en blijven Pakistanen, de Mohammedanen van India, in wezen 'Indiërs'. De Mohammedanen van Brits-Indië wilden niet deelnemen aan de onafhankelijkheid en zelfs de Britten zagen in dat het scheiden van Hindoes en Mohammedanen onvermijdelijk was.
Het ontstaan van Oost-Pakistan en West-Pakistan was het gevolg. De provincies Punjab en Kashmir werden verdeeld door een door militaire acties gevormde lijn. Dit veroorzaakte een ware volksverhuizing. Heel veel mohammedanen uit India vertrokken naar Pakistan. Omgekeerd trokken vele Pakistaanse Hindoes naar India. Weer later scheidde in 1971 Oost-Pakistan zich met hulp van India onder de naam Bangla Desh, af van Pakistan.
Vijf rivieren
Het land Pakistan kent zeer verschillende regio's. De lndusvlakte die met de provincies Punjab en Sind een derde deel van Pakistan beslaat, vormt het hart van het land. Punjab betekent letterlijk vijf wateren. In Punjab stromen vijf rivieren, die eerst samenstromen en daarna in de Indus uitstromen.
De dichtbevolkte Indusvlakte is heel vruchtbaar. Er wordt rijst, katoen en tarwe verbouwd en er groeit bamboe, suikerriet en thee. De 2500 kilometer lange Indus die in Tibet ontspringt, zorgt meestal voor een gigantische hoeveelheid regenwater.
K2, op één na de hoogste bergtop in de wereld
In de provincie Baluchistan, in het zuidwesten, is het bergachtige gebied een voortzetting van het Hoogland van Perzië. Het sluit zich aan bij de oostwaarts lopende Hindu Kush keten in het noorden, die zich voortzet naar de Indusvlakte. Ten zuiden van de hoogste top van die keten, de Tirich Mir (7700 meter) geeft de Vallei van Peshawar via de Kkyber Pass toegang tot Afghanistan. Weer verder noordwaarts ligt de in Tadzjikistan beginnende Pamir.
Langs de grens met China en naar het zuiden toe strekt zich de Karakorum keten uit over Pakistan. Hier bevindt zich onder 's werelds grootste concentratie aan hoge pieken, de K2 (Mount Godwin-Austen) die 8611 hoog is en daarmee de op één na hoogste top ter wereld is. Met de bocht van de Indus mee steekt weer verder naar het oosten de Himalaya keten in Pakistan omhoog die in de Nanga Parbat een top van 8125 meter bereikt.
Voor `prayer-warriors' is het aardig en uitdagend om te weten dat de bergtop, de K2 door de lokale, bijgelovige bewoners de troonzaal der goden wordt genoemd!
Het noorden van Pakistan heeft altijd veel bergbeklimmers aangetrokken. Bij navraag blijkt echter dat bekende steden als Taxila, Peshawar en ook de voor bergsporters belangrijke uitvals-plaatsen Chitral en Gilgit zeer onveilig zijn geworden en vandaag de dag worden gemeden. (Berg) toerisme is iets uit het (nabije) verleden, lijkt wel. Ons werd zeer uitdrukkelijk aangeraden daar niet te gaan trekken. Moslimstrijders en funda-mentalisten zijn er zeer actief.
Pakistan kent nauwelijks een middenklasse
De meeste mensen zijn straatarm. Er is een groot verschil tussen rijk en arm en er bestaat nauwelijks een middenklasse. Pakistan is een ontwikkelingsland, een derde wereldland. De rijken proberen zich zoveel mogelijk in het buitenland te scholen en proberen daar ook werk te vinden. Deze zogenoemde 'braindrain' werkt een verdere verslechtering van de economische situatie in de hand. Er is armoede, ondervoeding, kinderarbeid en corruptie. Het land is er economisch en politiek gezien zeer slecht aan toe. De rivaliserende stammen en volkeren twisten over gebieden, religie en taal.
Discriminatie
Het wordt de christenen aan alle kanten moeilijk gemaakt; discriminatie is schering en inslag.
De laatste jaren zijn er verschillende malen aanslagen op christelijke doelen gepleegd.
De meeste christenen zijn arm en behoren tot de laagste sociale klasse.
Zij zijn veelal de 'sweepers' (schoonmakers), analfabeet en fatalistisch. In Pakistan zijn er altijd joden en christenen geweest. Karachi dat aan de Arabische Zee ligt en daarom als havenstad het handelscentrum van Pakistan is, bezit een synagoge.
Menigerlei talen, maar nog te weinig nieuwe tongen
In Pakistan worden wel 52 talen gesproken! De bijbel is alleen in de hoofdtaal, het Urdu, vertaald. Het Nieuwe Testament is in nog 9 andere talen vertaald. Er wordt hard gewerkt aan meer en volledige vertalingen van de bijbel. Het is verheugend dat er zeer binnenkort een Urdu kinderbijbel uitkomt.
In Deuteronimium 33:3 staat "Immers bemint de HERE de volken..." Hij bemint ook de vele volken en de altijd met elkaar slaags rakende stammen van Pakistan. Hij bemint het land dat in de wereld de zesde plaats inneemt op de Ranglijst Christenvervolging. Ondanks veel weerstand groeit de christelijke gemeenschap.
Onrust
Tot de dag van vandaag berichten de media over de troebelen, het geweld en de doden van de provincie Kashmir. Het lijkt er op dat de huidige leiders van Pakistan en India tot elkaar willen komen, daar er voor hen ook een 'roadmap' klaar ligt. De Verenigde Staten van Amerika zegt Pakistan de wacht aan en na Iraqi Freedom moet er nu in Kashmir echt vrede komen.
Grootte en klimaat
Pakistan is 3 1/2 keer zo groot als het Verenigd Koninkrijk en 11 keer zo groot als de Benelux. Het heeft ruwweg 140 miljoen inwoners. Islamabad, de hoofdstad, is het politieke centrum. Het land grenst in het westen en noorden aan Afghanistan, in het noorden aan China en in het oosten aan India. Het klimaat van Pakistan (en India) heeft een sterk moessonkarakter. Van juni tot oktober zorgt de zuidwestmoesson voor regenrijke en koele zomers en de noordoostmoesson van november tot april voor droge en redelijk koude winters. Tijdens de wisselperiode in het voorjaar is het er zeer heet en droog.
Watermanagers
Dankzij de door de Britten gegraven irrigatiekanalen en -geulen die tienduizenden kilometers lang zijn en dankzij de bouw van het beroemde Tarbela-reservoir, zijn de overstromingen afgenomen en is meer land voor landbouw ter beschikking gekomen.
Na dit menselijk ingrijpen is er nu een ander probleem gaan rijzen. Het eerste probleem is droogte met als gevolg een steeds lager wordend peil van het waterreservoir. Het tweede probleem is het ontbreken van een deugdelijk drainagesysteem zodat het grondwater peil is gestegen waardoor vele hectares vruchtbare grond dreigen verloren te gaan door waterverzadiging en verzilting.
De voedselvoorziening is in gevaar door twee tegenovergestelde ontwikkelingen, namelijk door waterschaarste en door een teveel aan water. Er is werk aan de winkel voor ‘watermanagers'!
Ten oosten van zuidelijk Punjab en Sind bevindt zich een uitgestrekte en barre woestijn die in Punjab de Cholistan woestijn heet en zuidelijker de Tharparken wordt genoemd.
De oude katoenroute
Tashkurgan en Kashgar in Xinjiang, China zijn via de 1200 kilometer lange Karakorum Highway, een autoweg die een eeuwenlang oud kamelenpad vervangt, bereikbaar via de Khunjerab Pass. De Karakorum Highway heeft in het Pakistaanse deel aansluiting op de oude Moghoel Highway, die door de Britten de Grand Trunk Road genoemd werd. Die weg liep en loopt dwars door Punjab en verbindt Centraal-Azië met India. Het is aannemelijk dat deze doorgaande weg dezelfde is als de in de literatuur geduide Katoenroute. De Katoenroute liep als een aftakking van de Zijderoute vanuit hedendaags West-China naar India en schijnt zelfs ouder en belangrijker te zijn dan de Zijderoute.
De gedenksteen van rond 1500 in Kaifeng, China, vermeldt dat de aldaar wonende joden uit India zijn gekomen. Het is zeer aannemelijk dat zij via de bovengenoemde handelsroutes zijn gekomen.
Pakistan is een prachtig land en het bezit veel natuurlijke rijkdommen als vruchtbare gronden, grondstoffen als olie, gas, steenkool; het produceert (half)edelstenen als robijnen, smaragd, tourmalijn, roze topaas en lapis lazuli.
Het begon al met Thomas
De apostel Thomas en (de navolgers van) de kerkvader Nestorius stichtten hier en in het gehele subcontinent van Azië vele kerken. Die kerken staan bekend als de Thomaskerken.
Hoe kwamen zij daar? Alexander de Grote die zich in 327 v. Chr. een weg naar de Indus vocht, is via de Khyber Pas gekomen. Genghis Kahn die in 1221 Peshawar binnenstormde, Tamerlane (Timur) die zich in 1398 richting Punjab bewoog en zijn kleinzoon Babur die via dezelfde weg in 1518 het rijk van de Moghoels stichtte en Lahore tot hoofstad maakte, deden dat ook.
De Khyber Pass, de Khunjerab Pass en andere niet genoemde passen en wegen in het noorden van Pakistan, die voor de genoemde krijgsheren en nadien voor de Pashtoens (Pathanen), de Perzen, de Afghanen, de Sikhs als belangrijke krijgsroutes golden en die de Britten in hun kat en muisspel met de Russen in 'The Great Game' dienden, gaven ook al eeuwen lang toegang tot handel en overdracht van cultuur en religie.
Via dezelfde passen en wegen kwamen de joden en de christenen en brachten de apostelen en evangelisten het Evangelie van Jezus Christus naar Pakistan en India. Het brengt ons de lofprijs over de heerbanen waar in Psalm 68:2, (oude berijming) over gesproken wordt, te binnen:
"Heft Gode blijde psalmen aan, verhoogt, verhoogt voor Hem de baan, laat al wat leeft Hem eren!, Bereidt den weg, in Hem verblijd, die door de vlakke velden rijdt: zijn naam is Heer der heren."