Henny Qaiser werd op 6 oktober 1957 geboren in Overschie als oudste dochter van het voorgangersechtpaar Klaas en Adri van Balen. Haar vader was pastor van de Pinkstergemeente De Banier in Rotterdam (Voorheen: Christelijke Gemeenschap Gemeente Gods, gesticht door de pinksterpionier pastor Pieter van der Woude).
Als kind ontving Henny een droom, waarin zij zich zag als zendelinge werkend onder bruine mensen.
Dit beeld bleef haar bij en na haar Lyceumopleiding in Rotterdam, volgde zij de driejarige Pinkster Bijbelschool van de Broederschap van Pinkstergemeenten, gevolgd door een jaar BA opleiding aan de Continental Bible College in St. Pietersleeuw (België), waar zij Liaquat Qaiser uit Pakistan leerde kennen.
Liaquat en Henny besloten met elkaar verder te gaan en vertrokken in 1981 - nadat zij hun BA opleiding in theologie aan het Continental Bible College voltooid hadden.
Op 10 april 1981 werd het huwelijk bevestigd in de Pinkstergemeente 'De Banier' door broeder Richards, directeur van de Bijbelschool en pastor K. van Balen, vader van de bruid.
Na hun huwelijk in 1981 vertrokken zij direct naar Pakistan, voor welk land zij een duidelijke roeping hadden. Zij werden uitgezonden door hun thuisgemeente De Banier en de zendingsorganisisatie Opdracht tot Wereldzending.
Hun huwelijk werd inmiddels gezegend met drie kinderen, een zoon en twee dochters. Richard kwam in 2002 naar Nederland voor studie aan de Hogeschool in Holland te Rotterdam met een vervolgstudie in Tilburg voor zijn master. Tamara volgt in 2005 de DTS opleiding van Jeugd met een Opdracht in Amsterdam en vervolgde dat in 2006 met een studie aan het Hillsong Bible College in Sydney. Bonita gaat op school in Murree (Pakistan).
Bediening van Liaquat en Henny
Pakistan is een land vol van schrille tegenstellingen. Overwegend Moslim met een minderheid van 2% christenen. Temidden van deze omgeving werken Liaquat en Henny Qaiser samen met vele andere Pakistaanse christenen in Gods Koninkrijk.
Het huis van Henny en Liaquat en het kantoor van het FGA Bible College, waar Liaquat de directeur is, zijn belangrijke centra, waar vele werkers (pastors, evangelisten en zendelingen) komen voor besprekingen en adviezen.
De telefoon gaat voortdurend over en het is verbazingwekkend, dat zij temidden van dit alles hun rust bewaren en aan elk bezoek en elk telefoongesprek
dezelfde liefdevolle aandacht geven en altijd weer klaar staan om te dienen.
Het is duidelijk, dat Liaquat en Henny in dit land een heel grote plaats innemen. Zij staan met hun bediening temidden van klein en groot, jong en oud, de gewone leden van de plaatselijke gemeenten en de leiders van de vele gemeenten en organisaties, zowel van de FGA (Full Gospel Assemblies) als van andere kerken en denominaties.
Henny spreekt veel op bijeenkomsten, die speciaal belegd worden voor Pakistaanse vrouwen en geeft ook lessen op het FGA Bijbel College in Lahore.
Apostolische bediening
Liaquat is een veel gevraagd spreker in de ruim honderd en twintig aangesloten FGA kerken in Pakistan. Het is bemoedigend, dat de deur voor het evangelie openstaat.
In sommige plaatsen hebben de voorgangers geen helpers. Die voorgangers hebben hulp nodig, vooral degenen die niet kunnen lezen of schrijven. Daar komt bij dat ze dan ook arm zijn omdat ze geen goede banen hebben. Er is een tekort aan leraren. Meestal hebben de voorgangers geen tijd om vanuit hun gemeente erop uit te trekken. Ze hebben iemand nodig om hen te bemoedigen, om hen verder te krijgen.
De Evangelieverkondiging aan allen die Jezus nog niet kennen als Heer en het onderwijs aan de gelovigen in de kerken maar ook tijdens speciale campagnes en tijdens "conventions". Een convention is een meerdaagse bijeenkomst die jaarlijks in elke flinke plaats en in elke regio gehouden wordt. Op dergelijke "conventions" is Liaquat een veel gevraagd spreker en zonder het Urdu te kunnen verstaan merkten we tijdens bijeenkomsten wel begrepen dat zijn boodschap overkwam. Het was een boodschap niet alleen van volledige overgave aan de Heer maar ook van liefde onder elkaar, ook in het gezin.
Sinds 2000 is Liaquat ook de seniorpastor van een snelgroeiende gemeente in Lahore met een bezoekersaantal van gemiddeld 900 mensen, waaraan regelmatig wordt toegevoegd.
Romantische ideeën over de zendeling
Men heeft in het westen vaak allerlei romantische ideeën over het leven van een zendeling, die niet met de werkelijkheid stroken. Vele hiervan hebben hun oorsprong in de zendingsverhalen van vorige eeuwen, toen zendelingen veelal uittrokken naar primitieve gebieden, woonden in hutjes, te voet van stam tot stam trokken en zo de mensen tot Christus leidden.
Zij werkten naar de mogelijkheden, die zij toen hadden en deden dat met alle toewijding in de omstandigheden, waarin zij toen leefden. God heeft dat dan ook machtig gezegend en we verwonderen ons nog immer, dat God met zo weinig middelen zo enorm veel heeft kunnen doen.
Waar staat de zendeling in deze wereld?
De wereld is in betrekkelijk korte tijd wel grondig veranderd en in deze wereld werken nu onze zendelingen. Zij willen gehoorzaam zijn aan de opdracht om de gehele bevolking te bereiken. Zij kunnen en mogen zich niet slechts tot één laag richten, maar zullen de flexibiliteit dienen te hebben om zich zowel te kunnen begeven in de allerarmste delen van de bevolking, als bij de werkende klasse en ook bij het meer ontwikkelde deel van de bevolking dat gebruik maakt van alle moderne faciliteiten en communicatiemiddelen.
Zowel het één als het andere is nodig. Het Bijbelcollege voorziet in een opleiding, die Pakistaanse werkers, die gewend zijn in primitieve dorpen te leven, gereed maakt om daar te werken. De zendelingen met een bredere opleiding en ervaring zijn degenen, die dienen te zorgen voor de opleiding van veel plaatselijke werkers. Zij dienen ook de plaatselijke werkers te bezoeken op hun eenzame posten, hen te bemoedigen, te stimuleren, te adviseren en op allerlei terreinen bij te staan.
Zij dienen te zorgen voor seminars, waar de plaatselijke werkers hun kennis steeds weer opnieuw kunnen verfrissen en aanvullen. Zij dienen zich in te zetten voor de ontwikkeling van een gezonde structuur van de gemeenten in plaatselijk en landelijk verband. Zij verzorgen het contact met de andere kerken en denominaties in het land, waar zij werken.
Ook zijn zij de schakel tussen het gebied, waar zij werken en het land, dat hen heeft uitgezonden. Zij zijn de aangewezen personen om de noden van het land, waar zij werken, bekend te maken bij de gemeenten en de zendingsorganisatie(s) in het thuisland.
Deze taken vereisen vaak veel reizen en trekken zowel in het binnenland als in het buitenland, vooral als meerdere landen betrokken zijn bij het zendingsgebied. Om deze veelzijdige en verantwoordelijke taken te kunnen uitvoeren, kunnen we een zendeling vandaag niet meer neerzetten in een hutje van een dorp met een zeer begrensde bediening.
Zij dienen toegerust te worden met alle mogelijkheden van communicatiemiddelen en vervoer, die we hun kunnen bieden, om zo vanuit een centrale plaats een zo groot mogelijk gebied te kunnen bereiken.
De zendeling van vandaag is niet meer de man en de vrouw, die alles alleen moet doen, maar hij/zij is geroepen om plaatselijke werkers te trainen en in te zetten. Een apostel, die naast de bekeerlingen, die hij tot Christus mag leiden, ook vooral discipelen zal trainen voor het land, waarvoor hij geroepen is.
Spanningen in het land
Het is goed voor ons om te weten, dat we vanuit Nederland mede deel mogen hebben aan een belangrijk stuk werk in Gods Koninkrijk temidden van een moeilijke en vaak vijandige omgeving. Een belangrijk front van de geestelijke strijd en ik wil u dan ook oproepen om Liaquat en Henny Qaiser te blijven ondersteunen met uw gebeden en support.
Ook dit laatste is belangrijk. De laatste jaren komt Pakistan menigmaal in het nieuws vanwege terroristische aanvallen op Christelijke instellingen als kerken en zelfs op een school en een ziekenhuis...
Gezin van de familie Qaiser
Liaquat en Henny Qaiser vertrokken in 1981 na hun huwelijk samen naar Pakistan.
Het huwelijk van Liaquat en Henny werd gezegend met drie kinderen Richard, Tamara en Bonita, die hun jeugd in Pakistan hebben doorgebracht. Richard en Tamara zijn inmiddels zelf gehuwd en wonen nu respectievelijk in Nederland en Australië. Bonita woont en werkt nu ook in Nederland en is inmiddels gehuwd.
Zeker niet gemakkelijk om als familie zo ver van elkaar af te wonen, maar dat is iets waar veel zendelingen mee te maken hebben in hun bediening. Het zendingsechtpaar Qaiser heeft nu ook al drie kleinkinderen, waarvan een in Australië.
De Stichting Schatkamer voor de Wereld wil dit prachtige en belangrijke werk graag steunen. Mocht u ons daarbij willen helpen, dan zijn uw giften en donaties van harte welkom. Zie hiervoor de gegevens in het menu: Informatie - INFO NEDERLAND.