Pakistan, een land verscheurd door tegenstellingen.
Een land ook, waar de Gemeente van Christus
dapper stand houdt en het evangelie
uitdraagt temidden van een samenleving,
die vooral door de Islam bepaald wordt.
Een andere wereld
Pakistan, een land dat je geweldig boeit. Wanneer je door dit land trekt, is het alsof je zo midden in een oercultuur terecht bent gekomen, waar mens en dier al duizenden jaren onveranderd leven, wonen en werken. De mannen met de beladen karretjes, voortgetrokken door het ezeltje of paard, de kudden ossen en geiten voortsukkelend op de weg, geen stap terzijde doende voor welk voortrazend vehikel ook, konden zo uit ver historische tijden zijn over gekomen.
Intrigerend, boeiend, geen moment vervelend, kun je door dit land reizen. Het beeld van het landschap, de dieren en de mensen, die zo dicht bij de natuur en het naakte leven staan, in je opslurpend, er door overweldigd worden, er bijkans geheel in opgaand... Dit is een heel bijzondere ervaring. |  |
Dicht bij de natuur
Ondanks het vuil, het stof en de armoede, die je overal aangrijnzen en je terug doen deinzen, wekt het een heimwee naar een wereld, die dichter staat bij de bronnen van het leven en de natuur, waarin we eenmaal als mensen door onze hemelse Vader zijn geplaatst en waarvan onze technocratische en digitale samenleving zo ver van verwijderd is geraakt.
 | De invloeden van het moderne leven dringen echter ook meer en meer in Pakistan door en dit schept wel zeer schrijnende en hartverscheurende tegenstellingen, die een zeer zware druk op de bevolking leggen. Het ene been in een ver historisch verleden, het andere in het heden, dat nog altijd ver beneden ons westers niveau ligt. Wie zou dan niet kreupel gaan wandelen? |
De wereld vandaag
De wereldbevolking heeft zich inmiddels vermenigvuldigd en het actieve en progressieve deel van de bevolking, dat het dagelijks en bestuurlijk leven bepaalt - vooral ook in de derde wereld landen - maakt gebruik van alle moderne, technische en digitale mogelijkheden, die binnen hun bereik liggen.
De ontwikkeling hierin gaat ontzettend snel en in de lagen van de armste bevolking kun je in de meest primitieve behuizingen verrast worden door de aanwezigheid van een telefoon, een televisie en voor de deur soms een aftandse brommer omdat men anders door de grote afstanden en primitieve wegen en vervoersmogelijkheden niet mee kan in de stroom van het leven.
De armste lagen
O, ja zeker, er is nog een grote laag voor wie ook déze dingen buiten de mogelijkheden liggen. In hun woningen ontbreken vaak nog mogelijkheden als gas en licht. Het toilet is een gat in de grond of anders maar gewoon buiten in het veld.
De allerarmste laag, vinden we al bedelend langs de straten, vaak hun invaliditeit tentoonspreidend om medelijden op te wekken.
Een aantal van hen, schromen niet om zich temidden van het drukste verkeer tussen de voertuigen door te bewegen. Sommigen van hen zonder benen op een plat wagentje, anderen kruipen over de weg, hun handen bedelend opheffend voor een aalmoes. Een andere groep, vaak kinderen, vinden we grabbelend en graaiend in de afvalhopen, die zich overal langs de wegen bevinden, met grote zakken |  |
om te verzamelen wat kennelijk voor een aantal opkopers nog enige waarde heeft.
Een land zonder ouderdomsvoorzieningen en ziektekostenverzekeringen. Pakistan, een land vol schrille tegenstellingen, waar de rijken in met muren omgeven villa's wonen, met gewapende wachten bij de toegesloten hekken en de armen nog in krotten en tenten verkeren.
Hoelang zullen kinderen nog de dupe zijn?
Op dit terrein ligt een groot probleem, dat ook internationaal reeds aandacht heeft en waar alleen op hoog niveau een oplossing geboden kan worden. Kinderarbeid wordt door geheel Pakistan heen gevonden. Zij werken in de steen- en tapijtfabrieken, verzamelen bruikbaar afval op de vuilnisbelten in de straten van de grote steden en worden uitgestuurd om te bedelen, waarbij kinderen zelfs moedwillig worden verminkt om medelijden op te wekken.
| Gelukkig konden we hierin nog iets doen. Een vader, die zijn vrouw had verloren en in de steenfabriek werkt, had een kind, dat nog te jong was om te werken. Het kind kon gered worden van een toekomst in de steenfabriek door het naar school te laten gaan. Dit kind was de aanleiding voor de start van het sponsorproject 'Tamara'. |  |
Tussen de steenfabrieken
We brachten ook een bezoek bij een voorgangersgezin, waarvan de zoon ook valt onder het sponsorproject "Tamara". Zij wonen en werken in een klein en arm dorp in het district Sheikhupura. De pastor heeft de zorg voor 5 dorpen en 3 steenfabrieken.
In de steenfabrieken heeft hij dienst als het werk 's avonds is gedaan. In deze steenfabrieken werken vaak hele families van klein tot groot en zijn voor hun leven lijfeigenen van deze fabrieksbazen, die op hun beurt vaak weer als zetbazen staan onder de Maffia, die over het geheel een grote rol speelt.
 | Een familie uit Nederland wilde graag een kind sponsoren, dat in deze fabrieken moest werken, zodat het naar school zou kunnen gaan. Toen wij dit met deze voorganger bespraken, bleek dit praktisch onmogelijk te zijn. Iedereen weet alles van iedereen in deze kleine gemeenschappen en door één familie te bevoorrechten, zouden de anderen hen uit jaloezie het leven onmogelijk maken. |
Gevaarlijker echter is de macht van de maffia, die niet toestaat dat goedkope arbeidskrachten verloren raken en er zouden maatregelen genomen worden tegen hen die geholpen worden en ook tegen hen die bij de hulp betrokken zijn. Dit zou dan ook een gevaar betekenen voor het geestelijke werk, dat nu nog onder hen gedaan kan worden.
Lahore
Een bezoek aan Pakistan betekent voor enige tijd te worden ondergedompeld in een volkomen andere wereld en cultuur. De stad Lahore breidt zich in een snel tempo uit. Spraken we in 1981 nog over 2½ miljoen inwoners van Lahore, dan moeten we nu rekenen op een aantal van zeker 8 miljoen. Voor de rust behoef je dan ook echt niet naar Lahore te gaan, want de stad zucht, kreunt en kraakt in al haar voegen.
De stad wordt voortdurend beheerst door een ongekend en tomeloos lawaai, terwijl het verkeer door de straten en stegen raast met een kakafonie van geluiden, die onze randstad tot een rustig uitgestrekt dorp doet gelijken, waar alles in volmaakte orde verloopt.
 | Dit geheel wordt dan ook nog eens overheerst door ontelbare luidsprekers van de moskeeën, die op korte afstand van elkaar over de gehele stad liggen en vanaf vijf uur in de morgen vijfmaal daags hun nadrukkelijke gebedsoproepen laten klinken. Soms gevolgd door opruiende toespraken van moulvies, die het volk trachten op te zetten tegen alles wat afwijkt van hun ultrarechtse en orthodoxe stokpaardjes. |
Deze worden in Pakistan gelukkig niet altijd gedeeld door de gemiddelde en wat meer ontwikkelde moslims. Op de massa kunnen zij echter grote invloed hebben en op bepaalde momenten al te gemakkelijk dienen als lonten in het kruitvat voor gewelddadige explosies.
| FGA Bijbel College De Bijbelschool speelt een belangrijke rol in het geheel van het werk en vele werkers zijn inmiddels van de school afgekomen en zijn actief in de bediening door geheel Pakistan heen. In de tijd, dat Liaquat directeur is, zijn er vele verbeteringen aangebracht in de opleiding en komen er jaarlijks meer studenten. |  |
Het Bijbel College in Lahore voorziet in een opleiding, die ook Pakistaanse werkers, die gewend zijn in primitieve dorpen te leven, gereed maakt om daar te werken. Zij dienen met hun werk één, vaak meerdere dorpen en zijn van grote betekenis voor de ontwikkeling van de Gemeente van Christus. Ook in de grote steden zijn vele wijken, waar deze werkers met grote zegen werken. Zij bereiken elk op zich een bepaald terrein.
De opkomst van dappere jonge leiders
De voornaamste strategie van de FGA Bijbelschool is door te gaan met het opleiden van jonge leiders nu en in de toekomst, die toegewijd zijn te pionieren om zo tot volwassenheid en goed leiderschap te komen op alle fronten.
Er worden jaarlijks nieuwe studenten aangenomen en het aantal wordt steeds groter. Er is een nieuw verlangen en enthousiasme onder jonge christenen God te dienen onder alle omstandigheden. Velen geven hun werk op om naar de Bijbelschool te gaan..
Wij citeren enkele uitspraken van afgestudeerde werkers Deze getuigenissen waren bijzonder en hoopgevend. Een jonge man getuigt:
"De Here heeft mij geroepen om te werken in een gebied waar nog geen kerk te vinden is".
Een andere broeder (ook afgestudeerd) zegt: "De Here heeft mij laten zien dat mijn werkterrein ligt onder de plaatselijke bevolking in het bergland, een woest gebied ".
Deze mensen roepen mij en zeggen: "Kom en vertel ons het evangelie". Weer een andere broeder zal gaan werken in de afgelegen gebieden van Baluchistan. In dit gebied is nog weinig aan Woordverkondiging gedaan. In deze regio werd zo'n twee jaar geleden de atoombom getest. Zulke dappere en moedige jonge leiders, die geleid worden naar de Bijbelschool met het doel in de bediening te gaan, geven nieuwe hoop.
Zij hebben een visie voor ogen om tenminste één gemeente te stichten in elke stad van Pakistan. Zij willen zich daarvoor volledig inzetten, daar zij geloven dat een gemeente in beweging, de enige hoop voor alle steden in de wereld is. Waar de gemeente niet functioneert zal duisternis heersen.
 | Uit de gemeenten De FGA (Full Gospel Assemblies) heeft in Pakistan ongeveer 150 gemeenten, waarvan er zich zo'n 25 in Lahore bevinden. Sommige van deze gemeenten bestaan uit 600 tot 900 leden, de meeste echter daaronder en vele uit minder dan 100 leden, vooral in de buitenwijken van de stad en in de dorpen. Vanuit de verschillende gemeenten ontvingen we berichten van diensten en conventies, waar mensen hun hart aan Jezus geven en vervuld worden met de Heilige Geest. |
FGA (Full Gospel Assemblies)
De FGA. is een solide en krachtig werk dat in geheel Pakistan actief is. Het centrum is Lahore, waar de Bijbelschool, de Technische School en het Meisjesinternaat gevestigd zijn.
Er zijn nog twee jongensinternaten, een in Feisalabad en een in de omgeving van Karachi.
Dan zijn er verder over het gehele land een aantal centra voor volwassen onderwijs. Er wordt uit christelijke boeken onderwijs gegeven en hier liggen ook vele mogelijkheden om mensen tot de Heer te leiden. Er zijn pas weer 10 van deze centra in de Sindh geopend.
We ontmoetten in dit verband een jonge man, die in het uiterste Noorden van Pakistan werkt. De Heer had hem zijn bediening in een visioen bekend gemaakt en hij werkt met grote toewijding. Wij vragen uw gebed voor hem, want deze opdracht is zeker niet zonder gevaar.
Dank aan Nederland van de FGA
We werden uitgenodigd om enige tijd aanwezig te zijn op een tweedaagse vergadering van de Uitvoerende Raad van de FGA (Full Gospel Assemblies).
Naar Pakistaanse gewoonte drukten zij hun respect uit door ons te omhangen met speciale goudkleurige slingers en spraken zij hun dank en waardering uit voor alle hulp uit Nederland.
Zij voelen zich gesterkt door onze gebeden en support door het afstaan van Liaquat en Henny voor het werk aan de Bijbelschool en voor vele andere takken van de FGA en voor de sponsorprojecten Tamara en Bonita.
Zij verzekerden ons dat ook Nederland niet vergeten wordt in de gebeden die in Pakistan worden opgezonden. Dit alles was niet zo maar een gebaar, maar kwam rechtstreeks uit hun hart. Wij geven dit graag door aan allen, die het zendingswerk in Pakistan in het hart dragen en financieel steunen. Uw inzet en support zijn niet alleen op haar plaats, maar wordt ook met grote dankbaarheid ontvangen!
Bij de pastors thuis
We bezochten vele voorgangers met hun, meest kinderrijke, gezinnen in hun armelijke behuizingen om hen te bemoedigen in hun bediening, die zij onder zware omstandigheden uitoefenen. We ervaren, dat dit hen in hun hart raakte, omdat we niet vanaf een veilige afstand hulp willen geven of alleen op de platforms van grote bijeenkomsten willen voorgaan, maar ook willen komen in de arme wijken en dorpen, waar zij dagelijks leven en dienen.
| Dáár komen we ook de noden tegen, vaak ook financieel. Veel konden we daarin niet doen, omdat ons de fondsen ontbreken. In enkele gevallen konden we bescheiden hulp bieden. Aanleg van een gaspijp, die er nog niet was, zodat buiten op de vuurplaat alles gedaan moest worden, laten aanbrengen van een hek voor een woning in een buurt waar heel veel werd ingebroken en een van de ouders, daarom 's nachts buiten op het plaatsje de nacht doorbracht. |  |
Dan verlang je wel naar een hulpfonds voor de vele plaatselijke Pakistaanse pastors, evangelisten en pioniers, die in de meest armoedige omstandigheden zo getrouw het evangelie verkondigen. Ik bid dan ook, dat Gods Geest in Nederland harten gaat aanraken om dit mogelijk te maken. Inmiddels is sinds enige jaren hier voor het Bonitafonds gestart.
In het ziekenhuis
We bezochten ook een voorganger in het ziekenhuis. Dat is op zich al een beleving, want het lijkt totaal niet op een ziekenhuis zoals wij die kennen. In de lange gangen zitten hele gezinnen op de grond, die daar leven, eten en slapen en daar vandaan de zieken bezoeken en verzorgen. De familie zorgt ook zelf voor het eten van de patiënt. De dokter schrijft wel de medicijnen voor, maar de familie moet dan wel zorgen, dat de medicijnen er komen! We konden hier in alle vrijheid met de pastor en de familie bidden en zij werden hierdoor gesterkt en bemoedigd.
In zo'n geval word je wel weer geconfronteerd met de armoede van het land en het gebrek aan zorg voor het individu, wat voor ons allemaal zo vanzelfsprekend is en vaak zo weinig gewaardeerd wordt.
Er is geen ziektekostenverzekering voor de gewone burger, omdat deze er alleen voor ambtenaren is. Dit zijn dan ook de situaties, waarin schulden ontstaan, waar mensen vaak hun leven lang onder gebukt gaan. In deze gevallen kunnen we soms iets doen uit het 'Hulpfonds Bonita'.
Christen advocaten in Pakistan
Zes Christen advocaten hebben zich in maart 2003 verenigd in een advocatenpraktijk in Lahore ter behartiging van de belangen van medechristenen, die als minderheden in de maatschappij vaak worden gediscrimineerd vanwege hun geloof en niet zelden ten onrechte in de gevangenis kunnen belanden.
De naam van de organisatie is Legal Aid Working Society. Hun werkterrein is begonnen in Lahore, maar zij hopen dit in de toekomst verder te kunnen uitbreiden. Een ieder kan voor een luttel bedrag per jaar lid worden van de society en dan zo nodig een beroep doen op advies of hulp.
Een uniek en prachtig initiatief dat in de toekomst zeker nog van grote betekenis zal zijn. De organisatie werd feestelijk ingewijd door de pastors Liaquat Qaiser en Klaas van Balen.
Hoe in Pakistan een huwelijk tot stand komt
Toen we op bezoek waren bij een voorganger, wiens dochtertje vanuit Nederland gesponsord wordt, maakten we van heel dicht bij de voorbereiding mee van het tot stand komen van een Pakistaans huwelijk. De ouders of de oudste broer begint rond te kijken of er een mogelijke en geschikte huwelijkskandidaat is. Dan beginnen de voorbereidende gesprekken, meer een aftasten van de mogelijkheden. De volgende fase is dat er een ontmoeting geregeld wordt, waarbij de huwelijkskandidaten elkaar kunnen zien.
Dit gebeurt in gezelschap van de nodige familie, waarbij aan de jongen en het meisje gevraagd wordt of zij er iets in kunnen zien en elkaar dus aanvaarden. Zij hebben elkaar dan nog niet eens gesproken. Het was voor mij echt een beleving om dit mee te kunnen maken.
 | Natuurlijk is dan al van weerszijden de nodige informatie ingewonnen. De volgende stap is, dat de familie van het meisje een bezoek bij de kandidaat bruidegom thuis gaat afleggen om ter plaatse poolshoogte te komen nemen. Hier was ook de voorganger en een ouderling bij aanwezig van beide gemeenten. Dit is echt een beslissende fase, want als de familie er niets in ziet, dan kan alles nog worden afgeblazen. Er wordt een maaltijd bereid, maar eerst moeten er 'zaken' gedaan worden! Op een gegeven moment wordt er door de bezoekende familie in verschillende hoekjes van de kamer hevig gefluisterd. De spanning stijgt en de jongeman zit in zijn beste kleding gestoken de uitslag maar af te wachten. Wanneer eindelijk de familie het er over eens is, en de |
ouders van het meisje en de overige familieleden er mee akkoord gaan, wordt er groen licht gegeven voor verdere stappen.
Dan komt er een grote doos met zoetigheden tevoorschijn, die de familie bij voorbaat had meegenomen en word de bruidegom eerst een stukje aangeboden, wat hij opgelucht verorbert, waarbij de omstanders enigszins plechtig toekijken.
Dan breekt de spanning en wordt er opgelucht gelachen; de kogel is door de kerk. Dan zijn ook de andere aanwezigen aan de beurt om een stukje zoetigheid te nemen, waarmede kennelijk deze belangrijke fase in de weg naar het huwelijk bezegeld wordt. Nu zullen de ouders, met nog andere familieleden een tegenbezoek gaan brengen in de woning bij het meisje en haar familie.
Daarna kan er gedacht en gesproken worden over een huwelijksdatum. Normaal speelt bij een Pakistaans huwelijk het geven van een bruidsschat (dowry) door de familie van het meisje aan de familie van de bruidegom een grote rol, dat menig arm gezin in grote ellende dompelt. Het is een vast gebruik, dat niet specifiek islamitisch is, maar de wortels heeft in het hindoeïsme.